Je handen, lief,
Je stem, je lach…
Je vult dit huis
met klanken van geborgenheid.
Gemengde geur van jou en mij
vormt een thuis,
zingt tederheid.

Het ochtendgrijs
heeft niet dat grijze
wanneer ik zacht,
huid tegen huid,
jouw naakte warmte voel.

Sluit je ogen,
dan sluit ik de mijne.
Ik omtast je ‘zijn’
met trillende vingers.

Je glimlach, je lippen,
je denken wil ik omvatten,
onvoorwaardelijk jouw liefste zijn
in het diepste van genegenheid.