Ge vraagt u natuurlijk af wat die twee dingen met elkaar te maken hebben. Wel, ’t is simpel: ik ga het hebben over de nieuwe kinderziektes en ik ga er gedonder mee krijgen. Maar het is sterker dan mezelf, ik moet het kwijt.
Lang geleden, toen de dieren nog spraken en ik mijn praktijk nog had, dan zag ik het al van ver aankomen. Meer en meer mensen kwamen af met allerlei etiketten.
‘Ik ben hoog sensitief’, ‘ik heb ADHD’, ‘mijn man is een narcist’, ‘mijn vrouw is autistisch’…
Kijk, ik krijg er een appelflauwte van. Ge moet er bij mij niet mee afkomen. Etiketten gebruik ik om de naam van mijn kruiden op te schrijven, of voor mijn weckpotten. Etiketten zijn een label, en labels zijn handig voor zowel de artsen en de pharma, als voor de gelabelden of hun naasten.
Wat mij op vandaag nog het meest de strot uitkomt is dat we het nu niet meer hebben over de labels van de grote mensen, maar nu gaan we over op de kinderen. Ge moet tegenwoordig al zoeken naar een klas waar geen enkel kind een labeltje heeft of één of andere pil moet slikken voor en vermeende gedragsstoornis.
Wist ge dat die gedragsstoornissen vroeger niet bestonden in de DSM-IV? Nu wel. Ze vinden ze uit waar ge bij staat. En wij, stomme schapen, wij geloven dat allemaal. Wij voelen ons daar comfortabel bij.
Ah ja, als mijn kind hyperactief is, dan heeft dat ADHD en dan lossen we dat op met een pilleke. Dat heeft niks te maken met het feit dat mijn kind een godganse dag moet stilzitten op de schoolbanken en ’s avonds nog eens een paar uur schoolwerk moet maken om uiteindelijk efkes te ontspannen met een game op tablet of PC. Dat heeft niks te maken met het feit dat mijn kind te weinig fysische stimulans heeft, misschien te weinig aandacht of wat voor reden dan ook. Zoek het uit verdomme, in plaats van naar een pil te grijpen.
Dat pilleke is een zegen omdat die koters mijn kop dan niet zot draaien terwijl ik nog voor eten moet zorgen en de strijk doen. Ik moet ze niet aanmanen tot ravotten of ik moet met hen geen fikse boswandeling maken. Heerlijk. Kan ik zelf ook nog wat in mijn zetel zitten chatten met mijn vrienden, of zelf een spelleke spelen op mijn GSM.
In mijn jonge jaren bestond er geen ADHD, geen niks van die hele zooiboel. Ge had klotekinderen en die kregen een goei lap tegen hun oren tot het over was. Tenzij ze klote-ouders hadden die zich niks aantrokken van hun kinderen.
Ziet ge wel dat ik gedonder ga krijgen met wat ik hier poneer? Maar ik veeg er mijn voeten aan. Ik wil dat de wereld zich bewust wordt van die kermis die onze kinderen naar de verdoemenis helpt.
Ik zal hieronder een link geven waar ge kunt lezen hoe Ritalin werkt. We geven dat massaal aan onze telgen, niet wetende dat het spul is dat hoog op de lijst van opium-gerelateerde producten staat. Het zorgt voor nog meer productie van hormonen die tot activiteit aanzetten. Vandaar dat het illegaal ook veel gebruikt wordt om door te feesten zonder slapen. Doordat het lieve lijf dan helemaal in overdrive gaat begint het tegengas te geven. Zo foppen ze de natuurlijke werking van ons lieve lijf dat zelfregulerend is en dus helemaal uit balans geraakt.
Oh ja, het zorgt voor betere concentratie. Het prijskaartje dat eraan hangt is niet alleen verslaving op lange termijn maar ook psychische problemen. En een hele resem van andere bijwerkingen. Ge moet er u maar eens in verdiepen.
Er kwam ooit een dame huilend naar me toe want ze had net een functioneringsgesprek gehad met haar baas en die had toch enkele opmerkingen durven maken. ‘Terwijl hij sinds kort weet dat ik hoog sensitief ben’ klonk het verontwaardigd.
Comment? Moeten wij nu massaal met iedereen zijn labelke rekening gaan houden en twee keer nadenken voordat we onze mond mogen opendoen? In dat geval zou ik minstens eisen dat iedereen zijn label op zijn voorhoofd laat tatoeëren zodat we tenminste weten wat kan en niet kan.
Vroeger was er geen hoog sensitief. Er waren wel mensen met lange tenen.
Jaja, ik hoor het u al zeggen: ze bestaan wel, de hoog sensitieven, en ook de autisten. Maar die zijn echt wel van een ander allooi zulle, neem het van mij aan. En daarvan lopen er geen dertien in een dozijn gelijk tegenwoordig.
En vroeger gaven moeders een feestje als hunne kleine een kinderziekte had zodat de anderen het ook zouden krijgen. Nu zijn de mazelen dodelijk en moeten we ons massaal laten vaccineren. De wereld draait zot.
Enfin, om het toch nog een beetje luchtig te houden: ik heb een hond die duidelijk ADHD heeft. Hij kan gelijk een losgeslagen zot rondhossen, en dan kunt ge best maken dat ge uit de weg zijt want ge ligt met uw klikken en uw klakken omhoog als hij per ongeluk passeert.
En hij is zonder enige twijfel autistisch. Hij plast verdorie altijd op mijn mierikswortel. Nooit op een ander plekske. Ik geloof niet dat we die dit jaar nog gaan gebruiken.
Bovendien is hij hoog sensitief. Hij is zodanig van zijn melk als er bezoek komt dat hij een ongecontroleerde plas deponeert. Ge zult zien als ge bij mij over de vloer komt, de dweil ligt altijd klaar.
Maar hij krijgt geen pillekes van mij.
Fijne avond nog en tot blogs!
https://www.afkickkliniekwijzer.nl/medicijnverslaving/ritalin/