Hier is een open venster voor allen die er nood aan hebben.
Ik krijg nog steeds elke dag privé mails van mensen met vragen rond hun mentale welzijn en hoe ze zaken in hun leven weer op de rails kunnen krijgen. Ik antwoord die mails altijd met veel plezier en het doet deugd dat zelfs via mail toch nog heel wat ondersteuning kan geboden worden.
Maar ik vind het wel enigszins zonde dat het altijd heel beperkt blijft tot het individu in kwestie, en dat anderen niet mee kunnen lezen en leren.
Vandaar dat ik deze pagina in het leven heb geroepen waar iedereen gewoon gratis een case kan voorleggen en waar ik naar vermogen wil op antwoorden. Misschien heb ik niet voor alles een gepast antwoord, maar dat zal ik dan ook wel laten weten.
Vind je het lastig om je verhaal zomaar publiek te brengen? Je mag gerust een schuilnaam gebruiken en je hoeft ook niet je hele case herkenbaar met naam en toenaam te vertellen.
Is het toch nog te moeilijk, dan mag je uiteraard nog altijd privé mailen. Het adres vind je onder ‘contact’.
Weet echter dat jouw zorg ook een rijkdom kan zijn voor anderen als je die wil delen.
KAREL, WAAR BEN JE?
MIDDEN IN DE NACHT
VERLICHT DOOR HET DONKER…
DE STERREN WAKEN OVER MIJ..
KAREL, WAAR BEN JE?
MIJN HOOFD IS VERDWAALD
IN HET LABYRINT VAN DE HERSENSPINSELS…
EEN ZWAAR HOOFD…
DOOR TRANEN…
GAAN ZE OOIT WEG?
IK SNOTTER, IK JANK, IK KREUN….
IK ZOU MIJN PIJN KUNNEN UITSCHREEUWEN…
TOT MIJN LIJF ZOU BREKEN…
ACH… KOM ME OOK MAAR HALEN…
WAT HEB IK FOUT GEDAAN?
IK MIS JE ZO!
GEEF OP ZIJN MINST EEN TEKEN!
MIJN HART LOST OP IN EEN ZEE VAN VERDRIET…
MIJN VIERVOETER KOMT ME TROOST BRENGEN…
ALSOF HIJ MIJN VERDRIET RUIKT…
HIJ KIJKT ME AAN..
WE BEGRIJPEN ELKAAR..
IK LIG,
IK LEUN,
IK OMARM,
IK STREEL ZIJN WARME DIKKE VACHT…
TOT DE STORM IS GAAN LUWEN…
ER ZIJN GEEN ANTWOORDEN…. ALLEEN VRAGEN…..
ER IS EB EN VLOED STEEDS WEER….
?
Lieve, lieve Inge,
Dat intense verdriet…. zo pijnlijk en zo diep…. het is zoals een moederdier dat haar jong verliest: treuren.
En dan zijn er nog al die vragen die je wil stellen. Is het daar nu beter? Heb je vrede? Ben je OK? Wat was er toen zo moeilijk?
En dan weer de meest pijnlijke: had ik het anders moeten doen? Had ik het anders kunnen doen? Wat heb ik niet gedaan?
Er zijn geen antwoorden beschikbaar. Alleen dit: we leven ons leven en we doen ons best in de omstandigheden die zich op dat moment voordoen. We zijn niet volmaakt en we hebben ook geen glazen bol waarin we alles kunnen voorzien hoe het zal lopen. Bovendien blijft elk individu een vrij denkend en handelend mens. Niks aan te doen, iedereen beslist voor zichzelf.
Maar het blijft een ‘jong’ verliezen, en het blijft pijn doen.
Maar schuldgevoel? Neen! Vragen? Neen!
Laat gaan. Aanvaarden is het enige wat we kunnen doen. Het verleden is geleden en onveranderbaar. Het is als een standbeeld dat voor je deur blijft staan. Je kan ermee doen wat je wil, maar het zal er blijven staan. Je kan het tooien, je kan het verwaarlozen, je kan het koesteren, je kan het aanbidden of je kan het negeren. Maar het blijft staan. Je kan ervan wegkijken of je kan ernaar kijken. Maar laat het je leven niet beheersen.
Laat het verdriet nu en dan over je heen stromen. En laat de lucht daarna ook opklaren en de toekomst omarmen.
Een hele warme knuffel, Inge!
Annie
Dank u wel voor het mooie antwoord, Annie.
Ik lees dit zo nu en dan en hoop op een of andere manier dat ik dit ergens een plek kan geven….
Al lukt dit me echt moeilijk…
Ik postte dit op uw blog omdat ik zeker niet de enige persoon ben met intens verdriet.
Ik had gezworen dat ik me er niet in ging wentelen… helaas het overkomt je plots…het gevoel overvalt je…je hebt er precies geen vat op.
Toch heb ik ook mooie dagen. Ik kan nog lachen en plezier maken…
maar mijn hart blijft zwaar en het voelt alsof het ergens lek is….
Maar het beste medicijn is ‘DE KRACHT VAN ECHTE VRIENDSCHAPPEN’!
Blij en dankbaar dat ik zo nu en dan tegen je mag leunen…
Jij bent een zalf op de wonde!
???
Zijn dromen ‘BEDROG’ of GROEIPROCES?
Waarom beleven we dit zo INTENS?
Moeilijk onderwerp, Inge.
In de psychologie zegt men dat dromen een ‘bewakersrol’ hebben. Voorbeeld: je droomt dat je moet plassen wanneer jouw lichaam inderdaad een volle blaas heeft. Of men spreekt ook van dromen als middel om zaken te verwerken. Je tracht iets dat je overdag hebt beleefd een plaats te geven. In andere culturen is men vaker meer van mening dat dromen een voorteken zijn, of een boodschap. In de meer mystieke wereld gaat men ervan uit dat dromen niets anders is dan een reis naar daar waar je was voor je geboorte en na je dood.
Wat mij betreft is alles mogelijk. Maar op dit moment zijn we er nog niet echt achter wat het echt betekent.
Zelf ben ik er voorstander van om voor jezelf uit te maken wat je met je dromen doet, hoe je ze uitlegt, wat je er wil uithalen.
Ik probeer dromen als het even kan te analyseren. Wat is de onderliggende sfeer van die droom? Is die sfeer of die boodschap te koppelen aan mijn huidige situatie of aan mijn leve? Kan ik daar een les uit halen?
Het is aan jou om met je dromen om te gaan. Volg je intuïtie. Dat is het beste antwoord op jouw vraag.
✨✨?? ? ? ? ?
?