Annie Van Mulders is psycholoog-met-pensioen, en heeft heel wat mensen begeleid in hun ontwikkeling en in hun welbevinden.
Zij is getrouwd met Herman, en heeft drie kinderen (Kristof, David en Tineke), en drie kleinkinderen (Len, Stef en Roxan).
In haar jonge jaren schreef ze twee jeugdboeken die werden uitgegeven bij Standaard en Infodok, en waarvan een genomineerd werd in de Van Maerlandt-prijs. Daarnaast schreef ze ook een 40-tal liedjes, begeleid met gitaar, en schreef een toneelstuk dat opgevoerd werd in de middelbare school.
In haar vrije tijd schildert ze met olieverf, en nu ze met pensioen is, is er weer tijd om boeken te schrijven, piano te leren, bloemen en planten te verzorgen, en recent ook achter de coulissen bedrijvig te zijn in het theater.
Ze antwoordt ook nog heel graag op alle mails met vragen van mensen die even vast zitten.
Mensen zijn wandelende wonderen, geschenken die vragen om te ontluiken.
Laten we vreugde delen, en de pijn die er soms is omhelzen omdat pijn de deur is naar nieuwe horizonten.
annie.van.mulders@gmail.com
Dag Annie
Wat een mooie tekst van je hond. Is je hond er niet meer? Ik lees dat je wel nog super actief bent, ik had niet anders verwacht.
Dikke knuffel en groetjes
Rose marie
Bo is gestorven op 11 juni. Hij was 14 jaar mijn dikke maatje. Als je de blog leest van onderaan naar boven (eerste bericht staat helemaal onderaan) dan kan je dat terugvinden. Dank je wel voor de complimentjes. Een dikke knuffel van hieruit!
Wat een mooi verhaal van je hond.Hoe gaat het nog met je .ik lees dat je toch nog heel erg actief bent.
Tot ziens aan de kust?
Groetjes
Rose marie
Annie ken ik als een zonnestraal voor de ziel.