De laatste jaren heb ik heel veel mensen met burnout over de vloer gekregen. Heel soms zaten deze mensen nog in een vroeg stadium en kon er snel kentering gemaakt worden, maar meestal gaat het om mensen met een hoge zelfdiscipline en een bijzonder groot verantwoordelijkheidsgevoel. Dat zet hen ertoe aan om toch maar door te blijven gaan, ondanks de klachten, de vermoeidheid, de grijsheid die intrede doet, het gevoel van machteloosheid, het doldraaien….

Eerste belangrijke stap is herkennen en erkennen dat je een probleem hebt, en jezelf toelaten om ook eens zwak of ziek te mogen zijn. Dat is geen schande. Je hoeft niet altijd de perfecte of de sterke te zijn. De wereld stopt niet met draaien wanneer jij even niet meedraait.

Zoek hulp van een psycholoog. Er alleen uitkomen is moeilijk omdat je vaak zelf niet merkt wat je nu net verkeerd aanpakt. En ga ervan uit dat je een flinke tijd nodig hebt om tot rust te komen. Veertien dagen ziekteverlof zullen je er heus niet uit halen. En pillen geven je wel even ondersteuning, maar die lossen het eigenlijke probleem niet op.

Burnout heeft voornamelijk te maken met het werk – heel soms komt het ook voor in privé, maar dat is zelden. Zorg er dus voor dat je afstand neemt van je werk. Geen mails, geen telefoons, geen babbels van collega’s, geen goede bedoelingen uit die hoek. Sluit je af van je werk, doe alsof er vandaag geen werk meer bestaat, en maak vooral werk van je beterschap: inzichten krijgen in waar je staat, wat je wil, en vaardigheden leren om niet opnieuw te belanden waar je vandaag bent ingelopen.

Volgende keer probeer ik wat dieper in te gaan op veel voorkomende klachten in verband met burnout en hoe die aan te pakken.