Burnout heeft te maken met het gevoel van controle verlies. Je hebt de dingen niet meer in de hand, het loopt uit de hand, je hebt je leven niet meer onder controle, het wordt te veel. En vaak sleept het al een tijdje zo aan, maar blijf je jezelf wijsmaken dat je het wel te boven komt, dat het wel zal beteren als je maar doorbijt. Neen dus.
Het verlies van controle heeft vaak twee ingangspoorten. Enerzijds is er het teveel aan werk, anderzijds is er het teveel aan druk van buitenaf.
Te veel werk. Sta even stil bij volgende vragen:
- hoeveel verantwoordelijkheid neem ik op mij? Is een deel daarvan niet de verantwoordelijkheid van de persoon boven mij? Bijvoorbeeld, ik moet het werk van een ontslagen collega erbij nemen en ik kan niet anders want anders zijn de klanten ontevreden. Bedenk dat je ook maar je werkuren hebt om taken uit te voeren. Als die niet voldoende zijn om je dagtaak te doen, dan ligt het probleem boven jou en is het niet jouw schuld wanneer klanten ontevreden zijn.
- Maak ik mijn to-do lijstje niet zelf veel te lang? Is het belangrijk dat de bedden alle dagen worden opgemaakt? Is het belangrijk dat ik die deadline op het werk haal? Mag het geen dag later? Vul het lijstje zelf aan…
Te veel druk van buitenaf:
- Ben ik assertief genoeg in mijn opstelling of wil ik iedereen zijn zin geven? Is het nodig om elke week bij je ouders langs te gaan? Waarom zeg je niet tegen de buurvrouw dat je die dag echt geen zin hebt om op haar kind te passen? Vul je lijstje zelf aan…
- Is je baas of je collega iemand die zich bepalend en sturend opstelt? Is hij of zij degene die jou het gevoel geeft dat je altijd maar moet springen en dat je zelf geen vinger in de pap hebt maar het allemaal moet ondergaan? Hoog tijd om je mindset te veranderen en je steviger op te stellen. Overtuig jezelf ervan dat je het recht hebt op je eigen mening, je eigen gevoel en je eigen gebruiksaanwijzing. Je mag gerust zeggen dat je het niet fijn vindt om geen zeggenschap te hebben, of dat je het niet eens bent met zijn of haar standpunt. Of gewoonweg zeggen: ‘neen, dat doe ik niet’, of ‘dat wil ik er niet bijnemen’.
- Ben jij iemand die geen ‘neen’ durft te zeggen? Als je van jezelf weet dat je ‘ja’ er heel snel uitkomt als men je iets vraagt en als je daar dan nadien spijt van hebt, probeer dan eens als volgt. Maak er een gewoonte van om te antwoorden met ‘ik zal erover nadenken’. Zo heb je tijd om eerst te bezinnen. En als er dan toch een ‘ja’ is ontsnapt, wees niet bang om nadien op je passen terug te keren met de woorden ‘ik heb erover nagedacht en eigenlijk lijkt het me toch geen goed idee om met jou mee te gaan.
- Voel je niet geroepen om voor alles en aan iedereen uitleg te geven voor wat je doet. Je hebt het recht om dingen te weigeren of om te doen wat je doet zonder dat je jezelf hier moet verantwoorden.
In elk geval, wat je klachten ook zijn, zoek hulp en steun, want elk mens is anders en elk probleem is specifiek. Ook het jouwe. Maar je staat niet alleen!