Een van de leukere sessies die ik steeds mocht voeren waren deze waarbij mensen met de vraag kwamen hoe ze hun partner konden veranderen. Niet dat de vraag op zich niet ernstig werd genomen, want mensen kunnen er best wel onder lijden wanneer die ander zich anders gedraagt dan ze hopen of verwachten.

Het leuke zat hem vooral in de vaak zichtbare ‘eureka’-ervaring die je zag bij mensen wanneer hen een en ander duidelijk werd.

Het meest eenvoudige voorbeeld – dat wel eens vaker voorkwam – was de vrouw die bijna gek werd van de stilte in huis, ook al waren zijzelf en haar man samen thuis. Hij was de zwijger. En ze prijsde zich gelukkig dat zij nog een woord sprak, want anders zou het helemaal een stomme film geweest zijn.

‘Hoe krijg ik hem uit zijn schulp? Waarom is hij zo een gesloten boek? Ik heb al alles geprobeerd en hij belooft altijd zijn best te doen, maar er komt niets van in huis.’ waren de kreten.

Laat ons beginnen met het eerste beginsel: we zijn allemaal anders. En vervolgens: we hebben allemaal het recht om anders te zijn.

Stel dat jij het recht zou hebben om die ander te veranderen. Dan heeft die ander toch ook evenveel recht om jou te veranderen, niet?

Dus, voortgaande op ons voorbeeld: je man is de zwijgzame, degene die liever niet met zijn gevoelens te koop loopt, of die daar gewoon geen behoefte aan heeft. Iemand die liever luistert dan vertelt, iemand die houdt van de stilte.

Jij bent de verteller, degene die graag gevoelens deelt, die houdt van de animatie van het gesprek.

Als jij hem dus wil veranderen in de spraakwaterval, dan heeft hij evenveel recht om jou te veranderen in de stille. Wil je dat? Waarschijnlijk niet. Mogelijk zou je je heel ongemakkelijk voelen, je zou je gevangen voelen in dat verbod om jezelf te mogen zijn.

En dat geldt voor zoveel andere dingen. Verplicht de ander niet om jouw hobby’s eigen te maken, verplicht die ander niet om te eten wat jij zo graag lust, ga hem niet afbreken wanneer hij andere liedjes graag hoort die jij verafschuwt, en verwijt hem niet dat hij zich zo graag eens afzondert in zijn atelier of zijn tuin.

Accepteren dat anderen anders zijn, en vervolgens kijken hoe je zelf voldoende aan bod komt en jezelf kan zijn.  Mocht je man altijd babbelen, dan kwam je mogelijk zelf niet aan bod om iets te vertellen. En is dat voor jou niet voldoende, zoek dan een paar leuke vriendinnen om mee te kletsen.

Het leuke is dat bovenstaande even goed geldt voor alle verschillen en voor al  je vrienden, je familie, je kinderen. Nog maar eens: loslaten!