Het gebeurde wel vaker dat men in bedrijven met de handen in het haar zat omwille van een uit de hand gelopen conflict, en dat mijn hulp werd ingeroepen. Mijn eerste werk was dan te onderzoeken in welke fase dat conflict zich bevond, door met alle betrokken partijen te gaan praten. En jammer genoeg moest ik soms vaststellen dat het al te ver geëscaleerd was om het nog omkeerbaar te maken. In dat geval kon ik enkel het advies geven om de partijen zo snel mogelijk en zo ver mogelijk uit elkaar te halen.

Maar het is niet altijd zo negatief.

Onthoud in eerste instantie dat het niet nodig is om met twee te zijn als je een conflict wil oplossen. Eén partij is genoeg.

Een conflict blijft dikwijls verder groeien enkel en alleen omdat beide partijen vinden dat die ander maar eens de eerste stap moet zetten. Zo kan je lang wachten. Zet je fierheid opzij, en ga de dialoog aan.

Vraag vooraf of die ander bereid is om op een rustige manier samen met jou te kijken of jullie een oplossing kunnen vinden voor het probleem, en plan dan een rustige plek en een rustig moment in om samen te zitten.

Begin het gesprek met de vraag of de ander bereid is om een aantal afspraken na te leven tijdens het gesprek. Zo is het belangrijk dat jullie elkaar laten uitspreken, dat er niet gescheld wordt, en mochten de gemoederen toch verhit geraken, spreek op voorhand af dat jullie dat bewaken en meteen een time-out instellen om na afkoeling het gesprek opnieuw een kans te geven.

Begin het gesprek met de uitnodiging aan de ander om zijn/haar verhaal te doen. Laat hem of haar dan geduldig het hele verhaal doen, en ook al zitten daar interpretaties of belevingen in die helemaal niet kloppen met de jouwe, zwijg! Laat de ander uitspreken tot de laatste druppel. Mocht het op een bepaald moment toch echt de spuigaten uitlopen omdat die bijvoorbeeld persoonlijk aanvalt, blijf rustig. Zeg hem of haar dat je wil luisteren maar dat de afspraak was om constructief te blijven.

Wanneer het verhaal van de ander ten einde is, tracht het dan in het kort opnieuw te verwoorden, en toon begrip voor de gevoelens die de ander daarbij heeft geuit. ‘Ik hoor uit jouw verhaal dat je mijn uitspraak op deze manier hebt geïnterpreteerd en ik kan best begrijpen dat jou dat heeft gekwetst.’

Vervolgens vertel je jouw verhaal. Wanneer de ander jou onderbreekt, vraag dan rustig om dat niet te doen, aangezien jij ook tot het laatste hebt geluisterd.

De kans is groot dat je er samen uit komt, op voorwaarde dat je in dat gesprek stapt met de bedoeling om inderdaad begrip te hebben voor het standpunt van de ander, en dat je doel niet is om er als winnaar met het grote gelijk uit te komen.

We zijn als mens zo verschillend en we hebben maar onze armtierige taal om onszelf te uiten, dus laat er ons maar van uitgaan dat het heel normaal is dat we soms eens botsen. Maar dat hoeft niet voor eeuwig te zijn.

En vooral op het werk moeten we wel eens samenwerken met mensen die ons niet liggen. Collega’s kies je niet. Maar dat hoeft geen ramp te zijn. Je moet niet met elkaar bevriend zijn om samen een taak uit te voeren. Het gaat erom afspraken te maken wie wat doet en om je eraan te houden.

Vooral vrouwen hebben de neiging om te denken dat je als collega’s mekaar sympathiek moet vinden. Het moet ‘gezellig’ zijn op het werk, er moet een goede sfeer zijn…. Weet je, als je dat allemaal niet verlangt, dan zal je zien dat de sfeer best wel rustig is zonder al die moeite. Laat op het werk vooral de ratio aan het woord, en veel minder de emotie.