Het is niet ongewoon dat je in het leven dingen doet die je liever niet zou doen. Je gaat naar een trouwfeest waar je niet veel zin in hebt, maar je doet het voor je beste vriendin. Je hebt geen zin om naar de speeltuin te gaan met je peuter, maar je doet het voor hem. Je hebt geen zin om te strijken maar de kleerkast is intussen leeg geraakt… En er zijn wel meer voorbeelden van deze soort.

Er is niet mis met het doen van dingen die je niet zo leuk vindt, zolang je maar bewust bent van het feit dat je het niet leuk vindt, maar dat je er toch voor kiest om het te doen. Het is een bewuste keuze. Zo blijf je tenminste voeling houden met je eigen natuur.

Maar naast die dingen zoals hierboven hebben wij als mens nog andere rare kronkels die ervoor zorgen dat we onbewust dingen blijven doen zonder erbij stil te staan.

Ik vertel hier eerst even over het experiment dat men jaren geleden deed met apen. Men zet drie apen in een grote kooi waarin ook een grote boomstam schuin werd neergezet met bovenaan een banaan.

Het eerste wat de apen willen doen is natuurlijk die banaan pakken. De eerste aap maakt aanstalten om op de stam te klimmen, maar de onderzoekers lanceren een grote spuit met water op de aap zodat die een koude douche krijgt. Hij komt dus maar op zijn stappen terug.

De tweede aap denkt bij zichzelf dat hij dat beter kan, en doet dezelfde poging als de eerste, maar ook hij krijgt een koude douche waardoor ze alle drie nat worden.

Wanneer de derde zijn kans wil wagen, dan houden die twee eerste apen hem tegen want ze hebben geen zin meer in een koude waterstraal. Ze bijten hem tot hij terug van de boomstam komt en het daarbij laat.

Tweede fase in het experiment: men haalt een aap uit de kooi en vervangt hem door een nieuwe. Natuurlijk wil die nieuwe naar die banaan grijpen, maar de twee andere apen bijten hem om hem van gedachten te doen veranderen.

Men haalt weer een van de eerste apen uit de kooi om hem te vervangen door een nieuwe en opnieuw wordt die gebeten omdat hij de banaan niet zou gaan halen.

En op de duur zitten er alleen nog nieuwe apen in de kooi die nog nooit een koude waterstraal over zich hebben gekregen, maar die mekaar leren dat je van die banaan afblijft. Ze weten niet waarom, maar ze komen er niet aan.

Dat is wat er ook met ons gebeurt in de loop van ons leven. Er worden ons dingen opgelegd en we voeren uit zonder er ook maar kritisch naar te kijken. Als we goed nadenken dan zullen we voor onszelf heel wat voorbeelden kunnen opnoemen.

Waarom gaat iemand overdag nooit in de zetel zitten en rustig een boek lezen? Waarom blijft iemand overdag niet in pyjama rondlopen? Waarom eet iemand nooit in zijn auto? Waarom zegt iemand nooit zijn mening in een groep? Waarom gaat iemand nooit op de eerste rij zitten? Het zijn maar een paar voorbeelden om je op weg te helpen.

En in de bedrijven is het al niet anders. Waartoe dient dat lijstje dat ik elke maand moet maken? Vaak is er niemand meer die daar nog een antwoord op kan geven want het lijstje werd heel lang geleden in het leven geroepen omdat het toen nut had, maar dat heeft het al lang niet meer. Maar we blijven het doen omdat we het altijd zo gedaan hebben en omdat het van ons verwacht wordt.

Moraal van het verhaal: probeer eens stil te staan bij wat je doet en stel je de kritische vraag of dit nu echt wel moet en of jij dit echt wel wil.

Succes!