Hier is een open venster voor allen die er nood aan hebben.
Ik krijg nog steeds elke dag privé mails van mensen met vragen rond hun mentale welzijn en hoe ze zaken in hun leven weer op de rails kunnen krijgen. Ik antwoord die mails altijd met veel plezier en het doet deugd dat zelfs via mail toch nog heel wat ondersteuning kan geboden worden.
Maar ik vind het wel enigszins zonde dat het altijd heel beperkt blijft tot het individu in kwestie, en dat anderen niet mee kunnen lezen en leren.
Vandaar dat ik deze pagina in het leven heb geroepen waar iedereen gewoon gratis een case kan voorleggen en waar ik naar vermogen wil op antwoorden. Misschien heb ik niet voor alles een gepast antwoord, maar dat zal ik dan ook wel laten weten.
Vind je het lastig om je verhaal zomaar publiek te brengen? Je mag gerust een schuilnaam gebruiken en je hoeft ook niet je hele case herkenbaar met naam en toenaam te vertellen.
Is het toch nog te moeilijk, dan mag je uiteraard nog altijd privé mailen. Het adres vind je onder ‘contact’.
Weet echter dat jouw zorg ook een rijkdom kan zijn voor anderen als je die wil delen.
We hadden deze week een babyborrel… Een prachtige baby… Een meisje!
Mijn blik gaat ook altijd uit naar die heerlijke kleine omgrijpende handjes..
Plots bemerkte ik dat,het geen re handje had en dat was voor ons best wel even schrikken. Ik zei tegen mijn man…. Hopelijk heb ik dit verkeerd gezien..
Want niemand repte er een woord over.. Helaas het was zo.
Het kindje zal daarom niet minder graag gezien worden…
Maar wij konden die avond moeilijk de slaap vatten..
Plots zaten al onze kinderen bij ons op bed.. Iedereen had er zijn zegje over..
Ma… Ik mag dan nog niet klagen he met mijn gespleten lip.
Maar broer.. Da kindje zal ook heel veel kunnen hoor.. Wacht maar…
Neen.. Ze wisten het niet op voorhand… Alles was goed hadden ze gezegd…
En dan… Zeg ma, ik geloof dat ik chance heb dat ik hier ben geloof ik…
Gelukkig wisten jullie dit bij mij ook niet op voorhand !
Wel jongen, ik ben blij dat je gelukkig bent! Wij zijn ook tevreden met je!
Onze jongens zouden dit minder erg vinden dan wij…
Zo,zie je maar hoe lastig het soms moet zijn om beslissingen te nemen…
als je op voorhand weet wat er aan de hand is…
Een zwaar verhaal, Inge…
Tja, we weten – vrees ik – veel te veel dingen op voorhand. We proberen de wereld naar onze hand te zetten, en dat is niet altijd ten goede. Ik vernam in mijn jonge jaren dat het Vaticaan blijkbaar in het bezit zou zijn van een heleboel voorspellingen, maar zij hebben gelukkig de wijsheid om dit strikt geheim te houden. Het is niet goed om te weten wat het lot ons brengt. En – vanuit een meer spirituele benadering – is dat ‘lot’ misschien wel onze kans om dingen te leren. Als we alles op voorhand gaan voorkomen, wat leren we dan nog?
Los daarvan vind ik het toch prachtig hoe jouw kinderen hierop reageren. We hebben eigenlijk allemaal regelmatig eens een ‘tegengewicht’ nodig om te beseffen hoe goed we het hebben. Er bestaat geen ‘yin’ zonder ‘yang’. Je kan niet genieten van de zon als je niet weet wat het is om in het slecht weer te zitten. Je geniet niet van je gezondheid als je nooit bent ziek geweest. Het geluk bestaat erin om te beseffen dat je het geluk hebt. En in mijn lang vervlogen lessen moraal heb ik ooit geleerd dat de definitie van geluk is: ‘de afwezigheid van ongeluk’. De yin en de yang, dus…
‘HELP’ mijn ‘PSY’ gaat met ‘PENSIOEN’!!
Niet iedereen heeft een PSY met ‘OPEN VENSTER’
Een gans ‘PROCES’
Zo hartverwarmend. En ja hoor, met pensioen, maar niet van de aardbol verdwenen. Mail er maar op los!
Een open venster… Dit is best wel een mooie gedachte!
Geen drempel. Heerlijk!
Laat dus de voorstellen maar komen als er onderwerpen zijn die je behandeld wil zien. Ik zal met plezier mijn best doen om ze naar vermogen te beantwoorden.